ผักบุ้ง
ผักบุ้งมีชื่อเรียกอื่นว่าผักทอดยอด เป็นอาหารเพื่อสุขภาพที่เรามักจะคุ้นเคยกันมาตลอดว่ามีส่วนช่วยในการบำรุงสายตา แต่จริง ๆ แล้วผักชนิดนี้ยังมีประโยชน์มากกว่านั้น เพราะอุดมไปด้วยวิตามินและแร่ธาตุที่สำคัญ ผักบุ้งในประเทศไทยจะแบ่งออกเป็น 2 สายพันธุ์หลัก ๆ คือ ผักบุ้งไทยและผักบุ้งจีน สำหรับผักบุ้งไทยเป็นผักบุ้งสายพันธุ์ธรรมชาติที่ขึ้นเองตามแม่น้ำลำคลอง ซึ่งจะมียางมากกว่าผักบุ้งจีน ส่วนผักบุ้งจีนเป็นพันธุ์ที่นำเข้ามาจากต่างประเทศ (แต่ปลูกได้เองแล้วที่เมืองไทย) โดยส่วนมากที่นิยมปลูกขายก็คือผักบุ้งจีน เพราะลำต้นค่อนข้างขาว ใบเขียวอ่อน ดอกขาว มียางน้อยกว่าผักบุ้งไทย จึงได้รับความนิยมในการรับประทานมากกว่าผักบุ้งไทย ผักบุ้งี ประกอบด้วยเส้นใย วิตามิน และแร่ธาตุอื่น ๆ อีกด้วย เช่น วิตามินเอ วิตามินซี วิตามินบี 1 วิตามินบี 2 วิตามินบี 3 ธาตุแคลเซียม ธาตุฟอสฟอรัส ธาตุเหล็ก เป็นต้น
การเก็บผลผลิตหรือการเก็บยอดผักบุ้งที่ปลูกในที่ดอนนั้น สามารถเก็บได้เมื่อผักบุ้งมีอายุประมาณ 30 วัน วิธีการเก็บก็ใช้กรรไกร หรือมีดคม ๆ ตัดผักบุ้งในช่วงลำต้นที่ไม่แก่เกินไป แล้วมัดเป็นกำเตรียมส่งไปจำหน่ายยังตลาดต่างๆ การเก็บผักบุ้งด้วยวิธีการตัดเช่นนี้ต้นตอผักบุ้งที่เหลือสามารถแตกลำต้น และต่อยอดอ่อนใหม่เพื่อให้เกษตรกรทยอยตัดลำต้น หรือตัดยอดไปจำหน่ายได้หลายครั้งทีเดียว